gt;</i>火轮照东升，雨歇云散，水洗<i></i>间，落<i></i>片<i></i><i></i>真干净，苍茫<i></i><i></i>苍莽。
轰隆、轰隆……
乍闻<i></i><i></i>几声惊雷滚<i></i>云穹。
“<i></i><i></i>场<i></i>雨……<i></i>真<i></i><i></i><i></i>场<i></i>雨啊！”
话<i></i><i></i><i></i>云<i></i>雾<i></i>，瞧<i></i><i></i>半空<i></i>留<i></i><i></i>浓墨般久久未散<i></i>刀痕，<i></i>越阳楼却<i></i><i></i>禁哈哈<i></i>笑，唱<i></i>几句残诗<i></i>歌吟：“两脚任<i></i><i></i>处<i></i>，<i></i>灵常与气相随。<i></i><i></i>四<i></i>熏熏醉，借问青<i></i><i></i><i></i>谁？”
借<i></i>卷<i></i><i></i><i></i>番洗炼刀光，<i></i>照<i></i><i></i>本<i></i><i></i>整张<i></i>孔，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>张脸却<i></i>似外<i></i&g
为优化阅读体验，本站内容均采用分页显示，请点击下一页继续阅读！ 第2页 / 共19页